Ξένες γόπες

Χάθηκες.
Χάθηκα.
Σε δρόμους απροσδόκητα γνωστούς.
Ψάχνω να βρω αλήθειες και αποτσίγαρα.
Ν'ανάψω και να καούν τα ψέμματα.
Θα 'ναι ξάστερα απόψε μωρό μου.
Θα ζωγραφίσω μάτια σε παντζούρια μισάνοιχτα,
σαν θα 'ρθει το πρωί να δεις τον κόσμο με άλλη όψη.



Θέλω να βγεί το ψέμα απ'τη ζωή μου. Μα είσαι στ'αλήθεια τόσο δυνατός ή τόσο τρελός να δεχτείς την αλήθεια Μου?

Συνήθειας το ανάγνωσμα. Πρόσχωμεν.

Και παίρνοντας την πάσα από τον μικρό ξανθό και αγαπησιάρη φίλο μου, έχω να δηλώσω τα εξής:

Μία ώρα, κάθε μέρα, αφιερώνεται αποκλειστικά στο να μαζέψω το δωμάτιο μου. Επί μία ώρα κοπιάζω προκειμένου σε 10' από όταν τελειώσω να είναι ξανά μπουρδέλο. (Και δεν το εννοώ για το ήθος ή τις σεξουαλικές επιδόσεις της ιδιοκτήτριας του δωματίου).

Κάθε μέρα θα κάνω κάποια βλακεία (για να το πω επιεικώς) και κάθε μέρα θα βρω για τον εαυτό μου την τέλεια δικαιολογία προκειμένου να είμαι ήσυχη με την συνείδηση μου.

Κάθε βράδυ όταν πέσω να κοιμηθώ φαντασιώνομαι πως έχω κερδίσει 100,000,000 ευρώ στο joker. Συνήθως προτού βάψω τους τοίχους του νέου μου σπιτιού με έχει πάρει ο ύπνος με ένα ηδονικό χαμόγελο στα χείλη. Σε περιπτώσεις έντονης αϋπνίας (ή ξεφτιλίσματος στον ύπνο κατά την διάρκεια της προηγούμενης μέρας - γεγονός όχι ιδιαίτερα σπάνιο) φτάνω να αγοράζω ότι είναι δυνατόν κανείς να αγοράσει και μετά το ρίχνω και στην φιλανθρωπία.