30 Μαρ 2007

Της Μαρίας το μ…ί! (Και της άσχημης και της όμορφης)

«Ζητείται νέα, ευπαρουσίαστη, προϋπηρεσία απαραίτητη»
Ωραία! Μου εξηγεί κάποιος τι σημαίνει ευπαρουσίαστη?! Ψάχνω για δουλειά, βγάζω τα ματάκια μου να μελετάω αγγελίες επί αγγελιών, για να σκοντάφτω διαρκώς στη λέξη «ευπαρουσίαστη». Και προσπερνάω. Δηλαδή τι? Θα πάω σε συνέντευξη και θα κριθώ για την εμφάνισή μου και όχι για τα προσόντα και την αποτελεσματικότητά μου? Δεν πάω για Miss Κόσμος, φίλε! Δουλειά ψάχνω να βρω. Και τα μπάζα έχουν δικαίωμα στην εργασία. Τα οποία αποκλεισμένα από τον ιδιωτικό τομέα έχουν κατακλύσει τον δημόσιο. Που για να μπεις δεν αρκεί να είσαι μπάζο. Πρέπει να έχεις και το σχετικό «δοντάκι». Οπότε και πάλι υπολείπομαι των απαραίτητων «προσόντων».
Ζήτημα 2ο: Προϋπηρεσία απαραίτητη
Σχεδόν όλοι, για να μην πω όλοι, ζητάνε προϋπηρεσία. Εάν σε κάποιο κλάδο δεν είχες την τύχη να εργαστείς παλαιότερα, απλά δεν έχεις κανένα δικαίωμα να εργαστείς. Και η ερώτηση είναι η εξής: Αν κάποιος δεν με εμπιστευτεί χωρίς προηγούμενη εμπειρία, εγώ πως θα την αποκτήσω αυτή την ρημάδα την εμπειρία? ε? Ε?

Οι συνέπειες του στρουθοκαμηλισμού

Ο στρουθοκαμηλισμός είναι μια ιδιαιτέρως διαδεδομένη τακτική, που στην περίπτωσή μου τείνει να γίνει πάγια. Ή τουλάχιστον ήταν πάγια τακτική μέχρι πρόσφατα, οπότε και μέσω μιας τραυματικής εμπειρίας, μου έγινε μια τρομερή αποκάλυψη.


Όσο σίγουρος και ασφαλής και αν νιώθεις, όταν χώνεις το κεφάλι σου στο χώμα, αφήνεις τα νώτα σου εκτεθειμένα! Τον τρως, και δεν κατάλαβες ούτε πως τον έφαγες, ούτε από ποιόν τον έφαγες. Συμπέρασμα: Ξυπνάτε, κοιτάτε γύρω σας, αλλιώς… καλή σας όρεξη!!!

16 Μαρ 2007

Άλφα

Ξεκινάω. Για άλλη μια φορά. Έχω μάθει να μην φοβάμαι την αποτυχία. Ή μάλλον είμαι τόσο συνηθισμένη στην αποτυχία που ο οργανισμός μου έχει αναπτύξει ειδικές άμυνες. Ναι κυρίες και κύριοι!!! Έχω ανοσία στην αποτυχία! Θα φάω το "χαστούκι" μου, θα φέρω σβούρες, θα παραπατήσω, αλλά θα ξανασταθώ στα πόδια μου, θα βολέψω στο κεφάλι μου το τσαλακωμένο χάρτινο στέμμα της πριγκήπισσας που ποτέ δεν ήμουν και θα κοιτάξω μπροστά.
Κοιτάω μπροστά λοιπόν. Και αρχίζω πάλι από την αρχή. Δεν θα μάθω από τα λάθη μου. Αρνούμαι πεισματικά. Γιατί τα λάθη μου τα γουστάρω. Γιατί τα λάθη μου είμαι εγώ.