Ξεκινάω. Για άλλη μια φορά. Έχω μάθει να μην φοβάμαι την αποτυχία. Ή μάλλον είμαι τόσο συνηθισμένη στην αποτυχία που ο οργανισμός μου έχει αναπτύξει ειδικές άμυνες. Ναι κυρίες και κύριοι!!! Έχω ανοσία στην αποτυχία! Θα φάω το "χαστούκι" μου, θα φέρω σβούρες, θα παραπατήσω, αλλά θα ξανασταθώ στα πόδια μου, θα βολέψω στο κεφάλι μου το τσαλακωμένο χάρτινο στέμμα της πριγκήπισσας που ποτέ δεν ήμουν και θα κοιτάξω μπροστά.
Κοιτάω μπροστά λοιπόν. Και αρχίζω πάλι από την αρχή. Δεν θα μάθω από τα λάθη μου. Αρνούμαι πεισματικά. Γιατί τα λάθη μου τα γουστάρω. Γιατί τα λάθη μου είμαι εγώ.
1 σχόλιο:
Είναι κάτι που δεν το μαθαίνει κανείς στο σχολείο, δυστυχώς. Και από τι στιγμή που το μαθαίνεις όμως είσαι πλέον ελεύθερο άτομο. Viva la revoluthion!
Δημοσίευση σχολίου