9 και απόψε!

Εδώ και 23 μέρες βρίσκομαι σε countdown mode. Με το τέλος της εξεταστικής μου μαζέυω τα συμπραγκαλάκια μου, εισιτήρια στο ένα χέρι, βαλίτσα στο άλλο, δαγκώνω την ταυτότητα και τρέχω για Ελ. Βενιζέλ. 12 μέρες Σλοβενία!!!! Να πω πως είμαι χαρούμενη? Να πω πως έχω χάσει τον ύπνο μου? Λίγα θα πω...
Έχω φαγωθεί. Βγάζω ρούχα, βγάζω βαλίτσες, μελετάω μετεωρολογικά δελτία, ξαναβάζω τα ρούχα στην ντουλάπα. Βγάζω μάλλινα ρούχα, βγάζω πιο μεγάλες βαλίτσες, ξαναμελετάω τα μετεωρολογικά δελτία. Τελικά μέχρι τελευταίας στιγμής δεν θα ξέρω τι σκατά να κουβαλήσω μαζί μου. Μάλλον θα αρκεστώ στην παλιά καλή λύση του τα-παίρνω-όλα-και-φεύγω.
Είναι γεγονός πως η Σλοβενία με κυνηγάει χρόνια τώρα. Δυο φορές ήταν να πάω και δεν πήγα. Μία σαν αντιπρόσωπος του πανεπιστημίου μου για ένα συνέδριο του Erasmus, (τελικά πήγα στο συνέδριο στις Βρυξέλλες) και μια για την παρουσίαση ενός προγράμματος που ήθελε να πουλήσει η εταιρία που δούλευα (τελικά έκανα την παρουσίαση στην Σόφια). Αυτή την φορά όμως, εκτός και αν γυρίσει ο κόσμος ανάποδα ΕΓΩ ΘΑ ΠΑΩ! Μέχρι τότε βέβαια, απλά θα σβήνω ημέρες, θα σπάω τα δοντάκια της τσατσάρας, θα μπλέκω με βαλίτσες και θα βρίζω και θα καταριέμαι που οι μέρες δεν περνάνε. 9 και απόψε.... Άντε να δούμε τι θα δούμε!