Τοίχοι
Ξημέρωσε και φτιάχνω ξανά παραμύθια για να έχω να κρύβομαι. Φτιάχνω εικόνες για να έχω προορισμούς. Μέσα σε τέσσερις τοίχους σαλπάρω για το άγνωστο. Από την δύση στην ανατολή και πάλι πίσω. Καράβι αγέρωχο μέσα στην τρικυμία η ελπίδα. Κι ένα ζευγάρι μάτια τυφλωμένα η συντροφιά.
2 σχόλια:
Αλήθεια γιατί κανένας δε μετάει το ταβάνι και το πάτωμα για τοίχους; (έπρεπε να ρωτήσω...)
:/
Δημοσίευση σχολίου