Καλοκαίρι

Μου αρέσει το καλοκαίρι. Να φοράω μόνο το μαγιώ, το παρεό και τις ξεχαρβαλωμένες σαγιονάρες μου και να γυρνάω σπίτι πολύ μετά την δύση του ήλιου.
Μου αρέσει η γεύση που έχει το δέρμα μου. Πολύ αλάτι και μια χημική απομίμηση ινδικής καρύδας από τους τόνους αντηλιακό που απλώνω πάνω μου.
Μου αρέσει ο πρωτόγονος φόβος για το σκοτάδι, το άγνωστο και τη θάλασσα που νιώθω κάθε φορά που κάνω βραδινό μπάνιο.
Μου αρέσει να τρέχω πανικόβλητη πάνω-κάτω για να αποφύγω σμήνη ξετρελαμένων εντόμων που λιμπίζονται τα ζαχαρωμένα υγρά, από γινωμένα ροδάκινα, που στάζουν στο σαγόνι μου.
Μου αρέσει να τρώω αλμυρά, ζουμερά, ψητά καλαμπόκια και να χαμογελάω όσο πιο πλατιά μπορώ, για να δείχνω τα μαυρισμένα, από το καλαμπόκι, δόντια μου, στους ξεκαρδισμένους φίλους μου.
Μου αρέσει να φοράω τη μάσκα και να χάνομαι για ώρες σε υποβρύχιες εξερευνήσεις. Να κολυμπάω ανάμεσα σε κοπάδια ψαριών και να μην βγαίνω από το νερό προτού μελανιάσω από το κρύο.
Μου αρέσει το ουζάκι και η ποικιλία σε ξαπλώστρες δίπλα στο κύμα. Και ύστερα να λιώνω στον ύπνο κάτω από την ομπρέλα.
Μου αρέσει να παίζουμε μπουγέλα με τους φίλους μου. Κατά προτίμηση με νερό και όχι με μπύρα ή Coca cola.

Φέτος, μάλλον θα περάσω το καλοκαίρι στην Αθήνα. Και αυτό δεν μου αρέσει καθόλου...