Επαναπροσδιοριστικές πράξεις ωριμότητας (ή σαπίλας)

• Να μάθω επιτέλους πως δεν είναι όλοι οι άνθρωποι καλοί και άξιοι εμπιστοσύνης.

• Να μην περιμένω τίποτα και από κανέναν, πέραν από τον εαυτό μου, από τον οποίο πρέπει να περιμένω και να απαιτώ τα πάντα.

• Να πάψω να κουβαλάω το σαραβαλιασμένο γάμο των γονιών μου στις πλάτες μου. Δεν είναι δικός μου σταυρός, ας τον κουβαλήσουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι.

• Να αποκτήσω πειθαρχία τόσο στο πνεύμα όσο και στο σώμα μου.

• Να πάψω να κάνω τον κλόουν. Ας μην περιμένω να με πάρουν στα σοβαρά όταν κάνω την μαϊμού και κρεμιέμαι από το φωτιστικό.

• Να μην πληγώνω τους ανθρώπους που με αγαπάνε, αλλά να μην πορεύομαι στην ζωή μου αποκλειστικά βάση των δικών τους «θέλω».

• Να βρω ισορροπία μεταξύ στον ενήλικα και το παιδί μέσα μου. Δεν είναι όλες οι ώρες για ξινίλα, αλλά ούτε και για «κου-πε-πέ».

• Να μην ξεχνάω να ευχαριστώ τον Θεό κάθε μέρα για όσα διαθέτω. Η αχαριστία είναι κακό πράγμα.