Η Περσεφόνη και τα cheats.

Κάθε gamer που σέβεται τον εαυτό του θα ιδρώσει, θα συνθλίψει τον εγκέφαλό του, θα χτυπήσει το κεφάλι του στον τοίχο προτού μπει στον πειρασμό να χρησιμοποιήσει cheats, walkthroughs και γενικά άλλα τέτοιου είδους spoilers. Η Περσεφόνη δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Κάθε άλλο. Προτού καν εγκαταστήσει το παιχνίδι, έχει κατεβάσει τους κωδικούς και τις λοιπές ιστορίες. Δεν θα μπει καν στην διαδικασία να ξεκινήσει να παίζει το παιχνίδι μόνη της. Θα αντιγράψει το παιχνίδι βήμα – βήμα. Και θα βρει απίστευτη ευχαρίστηση από αυτό. (Το πώς μην με ρωτάτε. Δεν το γνωρίζω.) Έχει απίστευτη περιέργεια να δει τι γίνεται παρακάτω, αλλά της λείπει η υπομονή του να ανακαλύψει την συνέχεια μόνη της, ενδεχομένως μέσα από τα λάθη της. Και έχει να κοκορεύεται πως έχει τερματίσει ένα σωρό παιχνίδια. Την ψιλιάστηκα όταν μου είπε πως τερμάτισε το Schism σε τέσσερις μέρες. Γιατί παίζει τότε, θα με ρωτήσετε και θα σας απαντήσω πως αυτή είναι μια πολύ ωραία ερώτηση. (Μπράβο σας!). Για να σκοτώσει τον αηδιαστικά, σαν κάποιο εντερικό παράσιτο, επιμηκυμένο ελεύθερο χρόνο της, γιατί τα ναρκωτικά είναι παράνομα και κοστίζουν, γιατί σε αντίθεση με τα ναρκωτικά και ειδικά με τον τρόπο που παίζει καίει πολύ λιγότερα εγκεφαλικά κύτταρα.
Το κακό είναι πως σαν την Περσεφόνη υπάρχουν πολλοί. Αλλά το έχουν προχωρήσει ένα βήμα παρακάτω. Γιατί παίζουν εκ του ασφαλούς και στην ζωή. Είναι οι άνθρωποι που φοβούνται να ρισκάρουν. Είναι οι άνθρωποι που θέλουν να ξέρουν που βαδίζουν προτού κάνουν ένα βήμα. Δεν λέω πως είναι κακό να φοβάσαι. Αντιθέτως είναι λογικό. Αλλά αν δεν φας τα μούτρα σου, δεν ξέρεις πόσο ωραίο είναι να στέκεσαι στα πόδια σου και ας μοιάζει το χαμόγελό σου σαν κλασικό σταυρόλεξο. Δεν με πειράζει να τρώω τα μούτρα μου και ας φτύνω τα δόντια μου κάθε φορά. Γιατί όταν περπατάω, προτιμώ να κοιτάζω τον ουρανό, παρά να ελέγχω για τυχόν πεζοδρομιακές κακοτεχνίες. Γιατί αν κοιτάζεις πάντα χαμηλά, χάνεις το γκομενάκι που θα σου χαμογελάσει. Και τελικά αυτή δεν είναι η ομορφιά της ζωής?